 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
О тата родны! Мама дарагая!
Нашто, няшчасны, я прышоў на сьвет?
Чаму яшчэ ў юнацкім маю
Апаў-асыпаўся жыцьцёвы цьвет?
За грэх які я змушан сяньня
На лёс цяжкі, суворы наракаць,
І ў чужыне, у роспачы выгнаньня
Вясны чужое росквіт сустракаць?
Ня знаю я, што вам пісаць аб долі
Маёй, знаёмых і сяброў...
Прад намі – разьляглося поле,
А мы – за дротам лягероў.
Жыцьцё сабачае... Нібы ў палоне...
Яда – “ґемюзэ” (бручка) на штодзень,
Дый той так мала, што ўжо сёньня
Не чалавек я – толькі цень.
Нуда мне сушыць розум; сэрца
Смыліць тугой аб доме і аб вас.
Няўжо мне з вамі болей не сустрэцца?
Няўжо прамень надзеі згас?
О, цяжкі лёс! Такія мукі!
Як перажыць, як перажыць?!
Калі-ж суціхне боль разлукі,
Што рэжа сэрца, як нажы?
О тата родны! Мама дарагая!
Праз дрот кардонаў, празь лясы,
Што у няволі дагарае,
Цалуе вас выгнанец-сын.
5.VI.1945 г.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
